Terug naar Thailand

Na het ontbijt gisteren de spullen ingepakt en in de bus gezet. Daarna het eiland via de 'Chinese Brug' (veel wordt in Laos gefinancierd door de Chinezen) verlaten.
Een mooie reis, langs veel reisvelden, mooie vergezichten, waterbuffels, loslopende koeien en geiten. Het straalt allemaal ook erg veel rust uit... Die rust moet je ook zelf hebben, want veel sneller dan 70 km per uur haal je niet. Ook geen punt natuurlijk..
Terug in Pakse, de schakel tussen noord- en zuid Laos geluncht. Daar vlakbij (zo'n 30 km schat ik in) naar een 'heritage site' geweest: een door de UNESCO officieel geregistreerd belangrijke, historische plaats.

Eigenlijk voornamelijk ruïnes van tempels van het voormalige Khmer-rijk. Niet de rode khmer uit de jaren 70 en 80, maar uit de 11e eeuw. De tempel was opgericht op een bijzonder magische plaats, waar de vorm van de berg, de aanwezigheid van water en fauna een tempel haast noodzakelijk maakten.

Inderdaad was de plek heel bijzonder. Een steil pad tegen de berg op, op de vlakte ervoor een rechthoekig veld met twee gebouwen erop (of wat ervan over was). Met lanen ertussen, met stenen belegd en met paaltjes erlangs. Behoorlijke oppervlakte ook! ZDF!

Daarna verder naar de Thaise grens, bij Chong Mek. Thailand in gaat duidelijk makkelijker dan Laos in: de immigratieambtenaar had maar een paar minuten nodig.
Bij het busje werd duidelijk dat de chauffeur eigenlijk niet verder wilde, omdat zijn volgende opdracht hier begon. Het kostte wat tijd en overtuigingskracht om hem zo ver te krijgen om ons terug naar Ubon te brengen. Zijn vrouw en baby (denken we) stapten ook in.

In Ubon zijn we naar een hotel gereden. Het was inmiddels al half negen en we hadden nog niet gegeten. Daarom snel ingecheckt, snel met zijn allen naar een restaurant (langs de kant van de weg) met opnieuw heerlijk Thais eten. Daar was de echtgenoot van Khun Wi (de vriendin van Ede) met hun zoon ook. John en Ede hebben drie jaar lang voor hem gezorgd, in Bangkok, toen de familie het wat minder had en niet voor hem kon zorgen. Dat zou niet iedereen doen... Inmiddels verdient haar man prima, door het slaan van waterputten bij afgelegen Thaise gemeenschappen.
Het was heel gezellig! Heineken bier erbij. Ach ja, je kan niet alles hebben!
;-)

Vandaag rijden we met een ander busje (van dezelfde tour operator) via Surin naar de grens met Cambodja.
Morgen gaan we dan verder naar Siem Reap, vooral om daar Angkor Wat te bezoeken. Vanaf de grens weten we nog niet hoe, want met het busje mogen we waarschijnlijk (volgens sommigen zeker-weten) de grens niet over. We zien wel!
In Siem Reap hebben we voor drie dagen een hotel geboekt, dat zit wel snor.