Derde keer in Bangkok

Khun Nung (= meneer 1), de eigenaar en beheerder van het resort heeft ons keurig op tijd afgezet op het station. Daarna een reis van een uurtje of drie naar Bangkok.

Om een uur of drie waren we in het hotel. Daar ingecheckt en gelijk weer weggegaan om te gaan shoppen. Ik wilde hier nog een bril kopen (kost hier maar een fractie van wat het in Nederland kost, we blijven Nederlanders!). Goed geslaagd: met de computer de ogen laten opmeten, de oude bril doorgemeten, montuurtje uitgezocht. Men had een uur nodig om de bril klaar te maken!!

Daarna weer terug naar het hotel, even opgefrist en naar Barry gegaan, in een kroeg / restaurant in het oosten van de stad.
Was ontzettend leuk om hem te zien en te spreken...
Bij een Zwitsers restaurant daarna kaasfondue gegeten (ik dan, met Barry). Hij had het zo bedacht, dus vooruit maar!

Daarna nog een biertje gedronken, verhalen opgehaald, afscheid genomen... Rond middernacht waren we weer 'thuis'.

Daarna een onrustige nacht! Het steenkoude bier, de groene curry van de dag ervoor samen met de kaasfondue waren genoeg voor een echte 'Bangkok Belly'. Ik zal jullie de details besparen.

Donderdag hebben we na het ontbijt Doi opgezocht in haar nieuwe restaurant. Eerder had ze (samen met Barry) al zo'n 20 jaar een pub waar ook gegeten kon worden: de Ship Inn. Door een mafiose club werd die plek echter opgeëist, zonder dat ze daar echt iets aan konden doen. Zo gaat dat, ook in Bangkok!

Doi vond dat jammer en heeft daarna honderd meter verder een restaurant gekocht, open vooral voor ontbijt en lunch, met alleen Thais eten. Daarna open voor westerse expats, vooral voor bier, tot middernacht.
Dat was ook haar werkdag: half zes 's ochtends binnen, tot 's avonds 12 uur. En een gezin met 3 kinderen!
De jongste (Simon) zit nog in Bangkok op de middelbare school en verhuist daarna naar Australië om te studeren (ze heeft nog een huis in Melbourne), Benjamin (de middelste) woont daar al en Linda (de oudste) woont in London, bij haar halfbroer Jonathan (de oudste zoon van Barry).

Het was zo leuk haar te zien! Ze werkt nu iets minder, kookt vooral nog veel zelf en laat de bediening over aan anderen. En het loopt als een tierelier: helemaal vol met Thaise mensen, die een bord volscheppen uit 30 verschillende schotels en dat afrekenen. Een gezellig komen en gaan van mensen, gedeeltelijk open naar de straat.

We hebben een uurtje gepraat en vooral gelachen! Ze is zo zichzelf gebleven (of nog meer geworden) dat er geen enkele barrière was: alsof er geen gat van 25 jaar tussen zat...

Natuurlijk ook zelf wat van de heerlijke schotels gegeten, speciaal geselecteerd door de bazin zelf!

Daarna is Nanda met Jelle en Daan teruggegaan naar de opticiën (in Mah Boon Krong). (Zelf ben ik teruggegaan naar het hotel). Nanda heeft nl ook een nieuwe bril nodig en wilde zien of dat ook mogelijk was. Geen gegeven, vanwege de sterkte van de glazen. Maar gelukkig bleek dat wel mogelijk. Dus ook Nanda een nieuwe bril, een paarse! Ik ben benieuwd.

Daan kon niet achter blijven. Hij heeft nooit een bril gehad, maar is direct aan de lenzen gegaan. Hij vond een hem goed staand montuur en heeft die ook besteld. Vandaag (vrijdag) halen we ze alle drie op.

Donderdagavond hebben we een Italiaans restaurant opgezocht en gevonden. Maar even geen pittige dingen eten... Was prima!
Jelle kreeg de resten mee van de pizza in een doggy bag en heeft die nog bij de TV opgepeuzeld.
Wij hebben online ingecheckt en stoelen gereserveerd in het vliegtuig (dat kan 36 uur van tevoren, daarom waren we weer bijtijds terug).

Vandaag de laatste dag in Bangkok. We gaan vanmiddag nog een fietstocht maken door de stad (Co van Kessel, een Nederlander, organiseert dat hier al jaren). Hopen dat het droog blijft!
Daarna de brillen ophalen, uit eten en de spullen inpakken. Morgen is het vroeg dag: om 6:15 worden we door een taxi opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Knap vroeg, wordt een lange dag morgen. Leuk!